"Bize bir oda tuttum baba. Üstelik gittiğimiz her yerde olacak bir oda. Nerede olursak olalım, kapısını açıp içeri girebileceğimiz bir oda. Bir masa, iki de sandalye attım içine. Bize kadar. Anahtarın biri sende, biri bende. Başka kimsede yok. O odada sonsuza kadar her şeyi konuşmaya devam edebiliriz. Memleketi sevmeye, sevmeyenine sövmeye, annemi muzip muzip çekiştirmeye, aslan sütüyle şakımaya, birlikte şiirler okumaya, Yaşar Kemal'in betimlemelerini yüceltmeye devam edebiliriz .Birbirimize daima yardım edebiliriz, birbirimizin sesini duyabiliriz orada. Duvarlar yıkıldı, zaman kalktı aramızdan. Yine senin armağanın. Teşekkür kısmı odada. Baş başa. Çünkü bizim aramızda. Çünkü yaşar sevdiklerin. Hiçbir yere gitmez. Hiçbir yere..."
